Tijdens de Authenticiteitcirkel merk ik een subtiel verschil tussen over iets praten en vanuit iets praten. Vooral dat laatste geeft verdieping in mijzelf en in contact met anderen. Dat is volgens mij de sleutel van een zinvol leven.
Over iets praten.
In de dagelijkse gang van zaken in relatie, opvoeding en werk is er naar mijn inschatting 95% praten over dingen. Dit komt door gewoonte en de snelheid waarin we leven. Om werkelijk vanuit dit moment te spreken is er een forse vertraging nodig. In het vertragen wordt er veel meer en subtiel waargenomen. Mijn ervaring is dat verlichting een resultaat is van vertragen en zijn met wat er is.
Ik was altijd al wat ik ben.
Ik merk dat er nieuwe taal en andere vormen van communiceren nodig zijn om dit te belichamen. De taal bestaat uit het verwoorden van lijflijke sensaties. Vanuit het verblijven in lijflijke sensaties komen gedachtes, emoties, beelden, kleuren en andere symbolen vanzelf op. Dit is in essentie het proces van Focussen en Authenticiteitcirkel. Ik besteed gemiddeld 20 minuten op een nieuwsgierige manier aandacht aan een lijflijke sensatie. In deze 20 minuten transformeert elke sensatie naar een non duale ervaring. Geen jaren meditatie en studie. Direct en simpel.
Vanuit iets praten.
Ik ervaar een zenuwachtig gevoel in mijn buik. Het is warm en het beweegt op en neer. Als ik daarbij blijf en vraag waar dit over gaat komt er een zinnetje in me op “mag ik er zijn in deze kwetsbaarheid?”. Als ik bij de sensantie en de vraag blijf komt er een gedachte op die voelt als een inzicht, een opluchting, een verruiming, zoiets als een verlangen om mezelf te ervaren en uiten zoals ik ben.
Over iets praten.
Door vanuit deze subtiele lijflijke ervaring in contact te gaan en de veranderingen seconde voor seconde in dialoog te breng ontstaat er een relatie. Dit kan twee kanten op, iemand heeft geen geduld, tijd of zin om naar mij te luisteren of iemand is geinteresseerd in wat ik in dialoog ben. Wanneer iemand niet geinteresseerd is voel ik me niet ontvangen en dat doet fysiek pijn. Ik kan in estreme gevaalen weken deze pijn voelen na een onprettig contact. De andere kant is dat wanneer er een sfeer is van horen en gehoord worden ik helemaal opbloei in vreugde en sereniteit.
Vanuit iets praten
Ik ervaar mezelf als ruim, probleemloos en tijdloos. In deze ruimte, wat ik ben, komen lijflijke sensaties, woorden, zinnetjes, beelden en gevoelens op. Deze herken ik als iets van mezelf. Er is een voortdurend achtergrond gevoel van niet weten.
[wysija_form id=”2″]