Ik ervaar dat het tempo van de maatschappij net iets te snel gaat. Waarschijnlijk door het verlies van het contact met het lichaam en daarmee Essentie. Door enkele minuten een lijflijk gevoel te volgen ontstaat er vanzelf een ervaring van Essentie zoals; liefde, kracht, leegte, helderheid, aanwezigheid, ruimte, etc..
Het herhaaldelijk ervaren van deze onderliggende subtiele substanties leidt naar een volledige Zelfrealisatie waarin allerlei facetten van eenheid ervaren worden in het dagelijkse leven. De innerlijke essenties zijn de kern van ons wezen en het is voor mij een wonder dat mensen er niet veel meer in geinteresseerd zijn.
Hieronder beschrijf ik negen vormen van eenheidservaringen die er ek moment zijn. Door lijflijk te zijn met gevoelens van te kort, minderwaardigheid, machteloosheid en andere vormen van afgescheidenheid opent de weg naar eenheid. De paradox is dat het ervaren van afgescheidenheid leidt naar eenheid. Deze natuurlijke staat die voor iedereen toegankelijk is heeft hele fijne kwaliteiten zoals stilte, aanwezigheid, creativiteit, goedheid, vertrouwen, etc. Wanneer je leert hoe je daar komt kun je er steeds meer in verblijven. Door er in te verblijven wordt het je identiteit. De perceptie van je identiteit verandert totaal, terwijl de vorm hetzelfde blijft. De perceptie wordt grenzeloos open, kwetsbaar, non duaal en eindeloos vertrouwen.
Er zijn steeds drie structuren van eenheid; de totaliteit, de verhouding met het persoonlijke en hoe dat aanvoelt in actie. Kijk maar of je deze eenheidservaringen herkent in je eigen leven.
De totaliteit.
Er is de totaliteit van aanwezigheid. Van molecuul tot universum is aan te voelen als een blok eenheid waarin bewuste aanwezigheid de kern is van alles. Er zijn in deze ervaring geen verschillende objecten. Het Absolute.
Ik in relatie tot de totaliteit.
Vanuit deze eenheidservaring van het Absolute kan ik (lichaam, denken en voelen) me volledig belichaamd en onderdeel voelen van dit geheel. Er is een scherp bewustzijn van de eenheid van de verschillende onderdelen. Alle onderdelen zijn samen een bewegend en verbonden geheel zonder grenzen. Er is geen gevoel van afscheiding en toch is er een lichaam, denken en voelen.
Ik in actie.
Vanuit het belichaamd zijn is er een mogelijkheid om te ervaren dat ik door een kracht of wil wordt voortbewogen. Het hele universum wordt door deze kracht bewogen. Ik ben in deze ervaring een verlengstuk van het universum, het leven. Al mijn persoonlijke sensaties, gedachtes en handelingen komen voort uit deze kracht. Het is een samenvallen van de totaliteit in het lichaam en in actie. Alles beweegt als een geheel vanuit een pure intelligentie. Ook ervaringen van te kort, imperfectie en lijden komen voort uit deze wisselwerking van de totaliteit met het lichaam, denken en voelen en zijn zoals het is.
De totaliteit.
Mijn dochter maakte me gisteren op een terrasje bewust van een bloem waarbij de bij in een smalle ruimte moet kruipen om de honing te verzamelen en dat er tegelijkertijd aan de bovenkant van de bloem drie draadjes zitten die precies op zijn rug de bij bestuift voor de verdere voortplanting van de plant. Ik keek naar het bloemetje en werd overvallen door een onderliggende volmaaktheid van de dingen. Deze volmaaktheid is ook te zien in de dood, natuurrampen en allerlei andere schijnbare drama’s. De directe ervaring van volmaaktheid en perfectie is ook een eenheidservaring.
Ik in relatie tot de totaliteit.
Ik sprak een man die financieel binnen is en alleen nog maar zijn spontaniteit volgt. Hij heeft een vrouw en kinderen in Nederland wonen en hij zelf is nooit langer dan een maand op een plek. Ik kwam hem tegen in Ibiza en hij is voortdurend over de wereld aan het reizen. Hij gaf me het idee dat hij zich beweegt in het volle vertrouwen in zichzelf en anderen in het moment. Daarbij komt hij ook een diep gevoel van eenzaamheid tegen, omdat er weinig houvast is in relaties en er wel die behoefte is aan die langdurige zorgzame relatie. Dit brengt me bij de eenheidservaring van het volledige vertrouwen hebben in de ontvouwing van het universum en ook het zogenaamde persoonlijke leven. Ik herken bij mezelf weinig controle, omdat er een blind vertrouwen is op de ontvouwing van het moment. Er is een voortdurende creatieve schepping. Elk moment geeft vorm aan het volgende moment.
Ik in actie.
Het ervaren van de bron zijn van waaruit alles ontstaat en zien dat alles wat er ontstaat ook de bron is geeft gronding aan de persoon. Wanneer ik het woord “ik” gebruik is dat de bron van alles. Het paradoxale is dat deze bron ervaring voortkomt uit de afwezigheid van het idee dat er een afgescheiden persoon is. Alles gebeurt zonder enige controle. Ik ben ik.
In de Authenticiteitcirkel zie ik dat het groepsproces zich elke sessie in een geordende manier ontvouwt naar harmonie en heling. In het Focussen naar Essentie zie ik dat het lichaam van elk willekeurig thema of lijflijk gevoel een non duale essentie maakt die kan doorlopen naar een ervaring van totaliteit. Het is een natuurlijke innerlijke alchemie.
De totaliteit.
Wanneer ik mezelf ervaar als de totaliteit is er alleen maar goedheid, warmte en liefde zonder tegenpool. De kern van het bestaan is een soort liefde die onafhankelijk is van de omstandigheden.
Ik in relatie tot de totaliteit.
Er is een ervaring van volledig vertrouwen. Een gedragen zijn zonder angst. Het begint met de gewaardwordingvan een stevige en krachtige aanwezigheid in het lichaam. Deze kracht transformeert in een gewaarwording van onbegrensd vertrouwen. Een innerlijke gedragenheid van alles.
Ik in actie.
Alles beweegt als een geheel in een eigen tempo. Tegelijk met de onveranderlijke stilte is er een oneindige verandering. Deze voortdurende verandering die elk moment gebeurt ervaar ik als een intelligent geheel. Ik hoef daar niets aan toe te voegen, alleen meer in mee te bewegen. Het kan er uit zien als een getuige die meestroomt door te zijn met alles wat is.
Misschien kun je jezelf voorstellen dat er een manier van leven is waarin je volledig gedragen en ondersteund wordt door alles. Van de aarde, de zwaartekracht, de mensen om je heen tot de gedachtes die in je opkomen. Alles gebeurt vanzelf. In dit Zijn met wat er is openbaren zich de mooiste belevingen in het moment. Er is een subtiele intelligentie nodig die iedereen heeft. Als een fijnproever van wijn, kun je ook een fijnproever zijn van bewuste aanwezigheid. Er zal een verliefdheid moeten ontstaan voor deze vorm van zelfonderzoek, want het vergt tijd en aandacht.