Vormen van spirituele beoefening komen voort uit de evolutie van de menselijke geest
Psychologische groei en ontwaking zijn twee verschillende dingen en verlopen via wegen die niemand precies kent. Ik zie bij mezelf en anderen dat de vormen die ik aanbied verandering te weeg brengen, maar hoe dat precies gebeurd weet ik niet. Ik zie steeds meer dat alles een klein stukje is in een oneindige puzzel. Uit onderzoek blijkt wel dat het verblijven in hogere bewustzijnsstaten de psychologische groei bevorderd. Dit komt waarschijnlijk omdat je vanuit een getuige of essentiele staat oude fases makkelijker loslaat en verder groeit.
Dragen en geleiden van lijflijke sensaties (containment) komen steeds terug als werkzame ingredient van groei en ontwaking
Er zijn allerlei beoefeningen en het aantal vormen neemt toe met de snelheid van onze ontwikkeling als mensheid. Wanneer iets werkt blijft het bestaan en wanneer het niet (meer) werkt sterft het vanzelf. Zo sterven er in de natuur ook steeds weer creaties uit.
Ik beweeg me al zeker twintig jaar in de spirituele scene en zie vormen komen, populair worden en weer afnemen in aandacht. Vormen zoals biodanza, familieopstellingen en circling zijn relatief nieuw. Circling (Authenticiteitcirkel) zie ik op dit moment in populariteit en werking toenemen. Vipassana meditatie en zweethut zijn vormen die al veel eerder bestonden. Het worden er steeds meer. De kunst is om per persoon en situatie een goede compositie te maken van spiritueel werk. De innerlijke cultuur van de mensheid en de vormen van het universum worden ook steeds complexer en voller. Dat is een oneindig proces. Een wijze van nu zit complexer in elkaar meer dan een wijze van toen. Dat is onvermijdelijk.
De leegte blijft altijd hetzelfde, de vorm steeds complexer
Dit weekend heb ik met name ervaren en geobserveerd hoe verschillende technieken het lijden en groei op verschillende manieren beinvloeden. Ik zie steeds meer waar je welke vorm kunt inzetten en dat het een combinatie is van groei op Ik, Wij en het Grotere nivo. Ik is meer het contact met bewustzijnsstaten van ontwaking en individuele (ziels) groei. Wij is meer het innerlijke contact met collectieve waarden. Het ondergaan van de verschillende vormen van beoefening lijkt het meest effectief. Ik zie dit onder andere in de ontwikkeling van mensen in mijn training waarin meerdere vormen samenkomen.
1.Ik.
De zweethut gaat over het dragen van hitte en het contact met de natuur. De vier elementen (aarde, lucht, water en vuur). Onder druk van de hitte komt er onbewust materiaal en visioenachtige inzichten boven. Het geeft inzicht in de ontvouwing van de ziel. Verbonden ademen vind ik hier ook onder vallen.
Focussen naar Essentie is vooral het transformeren van lijflijke sensaties naar non duale ervaringen.
2.Wij.
Zo heb ik het idee dat familieopstellingen vooral werkt om compassie te krijgen voor de fase van ontwikkeling van een (familie) systeem. Door het helder kunnen zien waar het systeem zich bevindt kan jij je plek beter vinden en maakt het systeem een volgende stap.
Authenticiteitcircel gaat over het dragen van lijflijke sensaties en alles wat opkomt in het moment in contact brengen. Hierbij komen onderdrukte gevoelens in contact boven. Het gaat meer over zien en ervaren hoe iedereen een andere perceptie heeft van het zelfde moment en hoe je daarin samenkomt en in liefde kunt leven.
3.Het grotere.
Satsang zoals in Advaita Vedanta en Bhoedistische oefeningen leggen de nadruk op het grotere. Het zijn voorbij de vorm en groei. Dit is een directe perceptie van heelheid zonder tegendeel. Deze staat van zijn wordt over het algemeen gezien als verlichting. Voor mij is dit slechts een deel van het geheel.
Kruisbestuiving van disciplines.
Zo zijn er nog honderden vormen die een eigen werkzaamheid hebben. Ik spoor mensen aan verschillende vormen te doen en te ervaren. Het ervaren van al die verschillende indrukken verwezenlijken op de een of andere manier groei en ontwaking. Wanneer er een voorkeur is voor een vorm of bewustzijnsstaat loop je vast.
Ik krijg soms een reacties op mijn posts van mensen uit de advaita vedanta hoek dat het in of als non dualiteit verblijven alles oplost. Voor mij is dat een beperkte kijk op het geheel en ik zie het daarom als kinderspiritualiteit. De belevingen van dualiteit, persoonlijkheid, inferieuriteit, binnen, buitenwereld, etc. zijn er niet voor niets. Die horen bij de eenheid van wat is en wanneer die worden buitengesloten ontstaan er problemen. Al die schandalen rondom spiritueel leraren hebben te maken met het onderschatten van het aspect groei van de persoon. Het volwassen en geintegreerd zijn. De opwarming van de aarde en allerlei andere problemen die uiteindelijk voor het uitsterven van de mensheid kunnen zorgen komen voort uit een ontkenning van de innerlijke ontwikkeling van bewustzijnsstaten en groeistaten. In een perceptie van eenheid is er geen binnen of buiten. Dat betekent echter niet dat er geen binnen en buiten is. Al deze percepties zijn waarheid en in al deze percepties ligt een stukje van de puzzel.
Ik neem de verantwoordelijkheid voor mijn uitspraken, dat betekent niet perse dat ik gelijk heb
Mijn werk komt voort uit een oneindige exploratie van het leven. Ik begrijp het leven niet en ik ben nog nooit iemand tegengekomen die het wel begrijpt. Het proberen te doorgronden van het leven is daarom niet onzinnig. In de Nederlandse cultuur is op dit moment van onze ontwikkeling geluk maakbaar en zijn onwetendheid en inferieuriteit een schaduw fenomeen. Wat zou er gebeuren wanneer alles er mag zijn? Dat is heelheid. Dan is alles nu verlicht.
Ik ben een oneindige zoeker vanuit nieuwsgierigheid, zonder bedoeling of ideaalbeeld
De wereld van vandaag is veel complexer dan een paar eeuwen geleden. De problemen die we als mensheid hebben zijn ook complexer. Het kan niet anders dan dat we naar een meer geintegreerde vorm van ervaren bewegen. Deze vorm bevat heelheid, incompleetheid en een systemische onbegrijpelijke intelligentie. Vanuit de Authenticiteitcirkel kan ik zien hoe vanuit een dergelijke complexiteit toch duidelijke richting kan ontstaan. Dat gebeurt namelijk door het volgen van het leiderschap wat er in iemand ontstaat door het aanvoelen van de situatie. Er hoeft niet perse een overzicht te zijn of helderheid van de situatie. Het is de werking van het systeem en de groepsintelligentie die voor de juiste actie zorgt. Heling en harmonie zijn de onderstroom in het leven en de ontvouwing van het universum.
Het durven verblijven in niet weten is een oplossing voor het omgaan met complexiteit
Wanneer er meer beoefening ontstaat van de we-space kan er een nieuwe ontwikkeling komen. De oude we-space is de gezamenlijkheid als stam en de ouderling als leider. De nieuwe we-space is het individueel erkennen en containen van de verschillen en vandaaruit de aanwezige informatie in de groep als leider zien. Wanneer een groep verbinding voelt en elk individu zichzelf kan zijn ontstaat er een antwoord op de complexiteit van het geheel.
De nieuwe leider is niet een persoon, maar een manier van zijn met elkaar
1.De erkenning en werkelijke aanvaarding dat ieder op zijn eigen eiland zit (verschil in ontwaking en groei fases)
2.Het individueel lijflijk dragen van het verschil (het lichaam weet meer en is in totale verbinding met alles)
3.Het ervaren van de we-space (een uitdijende ervaring van verbinding) die uit het dragen van de verschillen voortkomt
4.Systemische wij veld wat ontstaat uit de we space waarin alles zich in verbinding zich uitspeelt, mits een ieder zijn impuls volgt en in contact brengt.
5.Oneindige (harmonie zoekende) groei….