fbpx
06 48477946 en 06 57934749 info@spiritueelleraar.nl

Verkramping is de kern van afgescheidenheid

Wat is ego?

Ego op zichzelf is iets neutraals. Het is een zelf organiserend proces wat de energie en informatie stroom in het lichaam reguleert (zelfregulatie). Ego komt voort uit het hele lichaam en de relatie met de omgeving.

Zelfregulatie gebeurt door een voortdurend proces van waarnemen en beïnvloeden. Het is een voortdurend registreren van de energie bewegingen in het lichaam en buiten het lichaam en maakt daar een verhaal van met het denken. Dit gebeurt vanzelf. De kerntaak van het ego is het lichaam helpen te overleven door genot na te streven en pijn te vermijden. Dit werkt voor meer dan vijfennegentig procent onbewust.

Het ego is een beweging die elke seconde in het bewustzijn gebeurt

De soliditeit van het ego wordt voornamelijk bepaald in de eerste drie jaar van de ontwikkeling van het kind in het contact met de ouders. Het ego is opgebouwd uit de relationele ervaringen met de ouders. Het ego geeft een gevoel van een solide persoon en is samengesteld uit van drie dingen;

  • Zelfbeeld (subject)
  • Objectbeeld (object)
  • Emotionele relatie tussen die twee (relatie)

Ervaringen van de relatie tussen jou en je ouders/opvoeders worden verinnerlijkt en organiseren zichzelf langzaam en zeker als een samenhangend en functionerend geheel. Deze organisatie is de basis van het ego en het gevoel van een afgescheiden persoon zijn

Afgescheidenheid en geheel zijn

Het gevoel van een afgescheiden ik (subject-object) komt voort uit deze ego functie. In de praktijk is te zien dat deze innerlijke organisatie voortdurend (onbewust) geprojecteerd wordt in de waarneming; er is een ik, ander en de wereld. Wanneer de samenstelling van deze formatie doorzien wordt en uitelkaar valt verdwijnt de lading en ontstaat er een ervaren heelheid; jezelf, anderen en de wereld zijn een in het moment verschijnend geheel.

Aanwijzing; zie de overeenkomst met de waarnemer (subject), het waargenomene (object) en het waarnemen (relatie).

Het moeilijke van het ontrafelen van deze objectrelaties is dat de kern zich heeft gevormd in een periode waarbij de verbale en cognitieve functies nog niet volledig ontwikkeld zijn en het geheel op een emotioneel niveau is vastgelegd.

De in het lichaam vastgelegde objectrelaties hebben een fysieke lading, waardoor deze patronen met het denken en praten nauwelijks helder worden.

In mijn ervaring ontspant de lading door in het moment bewust te worden van de emotionele lading. Hiervoor gebruik ik Focussen naar Essentie en Authenticiteitcirkel.

Lichaamswerk en subtiel voelen (inquiry/focussen) lijkt nodig te zijn om deze patronen in het moment te doorzien. Bevrijding is alleen in dit moment.

Voorbeeld 1.
Feit vroeger.
Mijn moeder heeft mij verlaten op drie jarige leeftijd.

Resultaat filter nu.
1.Zelfbeeld: een vaag gevoel van niet goed genoeg.

2.Object beeld: de ander wordt gezien als de onbereikbare andere die geen steun geeft en mij niet hoort en ziet voor wie ik ben.

3.Relatie: er is een voortdurend aanpassen in de angst dat wanneer ik dat niet doe de relatie verbroken wordt. Terwijl ik me aanpas heb ik toch het gevoel dat ik niet voor de ander zorg. Wat ik wil sneeuwt onder in het samenzijn met belangrijke anderen. Er is een voortdurend gevoel van castratie.

Voorbeeld 2.
Feit vroeger.
Mijn vader sloeg mij.

Resultaat filter nu.
1.Zelfbeeld: een vaag achtergrond gevoel van onveiligheid, angst en verwarring.

2.Objectbeeld: de ander wordt gezien als bedreigend, vijandig en onberekenbaar.

3.Relatie: er is angst en een voortdurend aftasten van de relatie, er is een niet in contact gaan (ontwijken). Het wegstoppen van verlangens en spontane uiting.

Het gevoel van ego-zelf uit het verleden werkt als een projectie filter. Er wordt door dit gevoel naar de wereld gekeken en omdat het een bekend gevoel is wordt het gezien als normaal en worden soortgelijke relaties in het volwassen leven neergezet. De kern van het ego-zelf is dan ook meestal gebouwd op een gevoel van te kort.

Persoon van Zijn

Door gestructureerd zelfonderzoek vallen deze subject-object-relatie koppelingen uitelkaar. Er ontstaat een conceptloze aanwezigheid en een afwezigheid van een afgescheiden persoon. Er kan wel een reageren zijn vanuit dezelfde mechanische opgeslagen informatie, alleen is de (verkrampte) lading er uit.

Het grote werk zit in mijn ervaring in het steeds weer lichamelijk ervaren en doorwerken van de vele subject-object-relaties. Het is een zien en herkennen van de oude pijn en zien dat het ‘oud’ is.

De Persoon van Zijn is een geheel met alles. Bijeffecten zijn kracht, helderheid, intimiteit, onafhankelijkheid en een onschuldige frisheid in het moment. De plakkerigheid van loyaliteiten, aanpassingsgedrag en idealisering zijn losgeweekt. Het is een verschijnen van alles in wat is. Er is geen zingeving, hoop of doel.

Dit brengt in eerste instantie gevoelens van machteloosheid, radeloosheid, zinloosheid, angst, etc.

Wanneer je daar doorheen voelt is elk moment niet meer of minder dan wat het is. Vanuit deze speelse basis gaat alles door zoals het was. Het is een klein inzicht met een enorm effect.

Share This
Stel hier je vraag