fbpx
06 48477946 en 06 57934749 info@spiritueelleraar.nl

De grootste angst van de persoon is om niet te bestaan

De persoon of het ego zie ik als een lichamelijk geestelijke structuur die voornamelijk bezig is om het lichaam te laten overleven. Dit gebeurt via genot nastreven, pijn vermijden en het daarbij horende fight, flight, freeze en collapse stress mechanisme. Ik heb deze structuren uitgewerkt in mijn gratis boek. Wanneer je deze lichamelijke structuren doorziet en er kunt laten zijn wordt alles eenvoudig. Er ontstaat een niet doen.

De grootste angst die deze structuur kent is om niet te bestaan. Deze angst is relationeel en heeft twee pijlers;

  • de angst om geen contact te hebben
  • de angst dat anderen over je grenzen gaan

Ik beschrijf het in een paar regels, maar dit is een ervaringsgebied waar je eindeloos in kunt beleven en experimenteren. Wanneer je dit gebied een beetje kent en je er steeds minder mee bemoeit ontstaat er rust. Niet doen is een vergaande instructie. Wanneer je het een beetje beheerst is de volgende instructie: doe nog minder. Het lijkt op de instructie: vestig je stevig in de waarnemer. Dit is de instructie die in mijn leven belangrijk was. Beiden komen uit in totale openheid.

In niet doen krijgt de natuurlijke ontvouwing van de persoon en het leven vrij baan. Niet doen is geen niets doen. In niet doen verdwijnt laagje voor laagje de afweer en aanpassing. Er komt steeds meer een bewegen en handelen vanuit essentie (leegte, kracht, aanwezigheid, etc.).

Met de techniek focussen leer je op een efficiënte manier om niet te doen. Dat maakt de techniek zo sterk. Het verlangen van het ego is een langdurige zorgzame relatie die begrijpt en aanvoelt wat er is. In een zachte en open aanwezigheid ontstaat de mogelijkheid het ego zichzelf te laten ontwikkelen. Dit ontwikkelen gebeurt in de leegte van wat je werkelijk bent. Dit zien is Zelfrealisatie en leidt naar iets gewoons, iets simpels.

Ik ben een gewone goede man. Het beeld wat ik erbij heb is een man die met zijn handen in zijn zakken staat, tevreden de wereld in kijkt en doet wat hij doet. Hij weet niet hoe het hoort, hoe het moet of wat zijn ambitie precies is. Hij is aanwezig en ziet. Vanuit helderheid is hij actief, zacht, invoelend en duidelijk. Hij ervaart zichzelf als bewustzijn en als persoon. Een situatie kan harmonieus aanvoelen of in strijd met zichzelf. Vanuit dit aanvoelen ontstaat een impuls. Deze impuls is zoals het is, steeds een laagje dieper zonder afweer en aanpassing, in contact met een geheel, puur, zuiver, zoals het zich aandient. Een simpel leven.

Het niet doen eindigt in niets (het Zelf). Om te verblijven in niets of als het Zelf, dien je er eerst verliefd op te worden. Op een gegeven moment leidt dit naar een achtergrond gevoel van sublieme rust. In dit niets is er geen persoon en daarom geen relatie en geen angst om niet te bestaan. Ervaring beweegt zich voortdurend door al die lagen heen. De aandacht voor de persoon in een leven verandert naar aandacht als niets. En wat de buitenwereld ziet is een gewone goede man.

Niet doen maakt alles helder. Niet doen is als een straal helder water die in een emmer met vuil stroomt. Al het vuil verdwijnt op den duur over de rand van de emmer en wat overblijft is puur en helder water.

Share This
Stel hier je vraag