fbpx
06 48477946 en 06 57934749 info@spiritueelleraar.nl

De ervaring van lichaamloze onpersoonlijke eenheid gebeurt steeds door de persoonlijke lichamelijke staat heen

De kern van het ego is het gevoelsidee van afgescheidenheid. Dat begint als baby in contact met de moeder. Er is eerst een oersoep van non duale ervaring zonder afgescheidenheid en langzaam ontstaat het besef dat er een verschil is tussen jou en mama. Uit dit besef van afscheiding en de relatie met moeder ontstaat het begin van het ego en daarmee de beleving van de persoon. Het ego gaat grofweg over hoe je als persoon (lichaam, denken en voelen) omgaat met de buitenwereld. Om een ego te hebben is er dus een subject (ik) en object (wereld) beleving nodig. Later kun je jezelf ook weer als object zien, omdat je jezelf kan ervaren als bewustzijn. Dit idee heb ik in mijn gratis boek uitgewerkt en daar ga ik nu niet verder op in.

Het begin van het ego bestaat waarschijnlijk uit een negatieve ervaring met de moeder. De baby die een behoefte heeft en de moeder die niet is afgestemd. De basis van het ego is daarom ook angst en ontevredenheid. Dit wordt op anderen en de wereld geprojecteerd. Een ervaring waarin er geen verschil is tussen de behoefte en de steun van moeder triggert geen gevoel van afgescheidenheid, eerder eenheid.

Waar het me nu omgaat is dat het jezelf beleven als bewustzijn in de volwassen gerealiseerde staat een stabiel ego bevat. De beleving van afgescheidenheid en dus een lichaam wat zich wel of niet kan redden in een buitenwereld is implicit opgenomen in de beleving van jezelf ervaren als bewustzijn of kennendheid.

Wanneer dit niet goed begrepen wordt ontstaat er allerlei verwarring. In de neo advaita wordt het ego vaak ontkent en in psychotherapie wordt de ervaring van verlichting meestal afgedaan als onzin. Het is beiden belangrijk.  Waar het in mijn beleving over gaat is dat de geest totaal flexibel is. Je kunt jezelf als onverdeeld bewustzijn ervaren en als uniek persoon die contact kan maken en werken, etc.

Een stabiele ego opbouw gaat samen met zelfrealisatie. Zelfrealisatie gebeurt elke seconde door het lichaam, denken en voelen heen. Dit kun je allemaal bij jezelf nagaan. Wanneer je jezelf als bewustzijn ervaart blijft dat ene lichaam, wat je als jouw lichaam kan zien, stevig in het bewustzijn. Tijdens het focussen zie ik dat we allemaal door al deze ervaringen heen gaan en wordt het steeds gewoner om met angst en eenheid om te gaan. Ego opbouw en afbraak gaat oneindig door. Wanneer je de hechting aan de voorkeur voor specifieke ervaringen opgeeft is er vrijheid. Extase en angst zijn dan beiden welkom en er hoeft niets vastgehouden of losgelaten te worden.

Share This
Stel hier je vraag