Het doel

Het doel is om de wortel van het lijden te doorgronden en te komen tot volledig geluk.

Het is belangrijk om dit hoogste doel voortdurend in het achterhoofd te houden in elke spirituele beoefening. Wanneer je niet overtuigd bent van de mogelijkheid om te komen tot het stoppen van lijden en werkelijk geluk kan een leraar een tijdelijke uitkomst bieden. Uiteindelijk komt het aan op jouw focus en intentie.

De eerste stap is het uitzoeken wat lijden en geluk zijn. Dit onderzoek bestaat uit luisteren, analyseren en ervaren. Het gehele onderzoek moet een werkelijk effect hebben in het dagelijkse leven van werk en gezin. Meer geluk en minder lijden. Meer liefdevolle relaties en minder agressie. Alleen in het oplossen van het lijden wordt werkelijke non dualiteit mogelijk.

Mijn onderzoek bestaat uit de onderstaande drie activiteiten.

1.Theorie.
Zelfreflexie leidt naar helderheid. Ik gebruik theorie om mijn fysieke en geestelijke ervaring te doorgronden en er aan voorbij te gaan. Ik gebruik hiervoor kennis uit neurologie, psychologie, bio energetica, advaita vedanta, boeddhisme in combinatie met beschrijvingen van mijn eigen ervaringen.

2.Inquiry.
De basis gedachte is dat essentie in de vroege jeugd verloren is gegaan door de verwachtingen van opvoeders en de maatschappij. Door te zijn ‘met wat is’ in het moment komen belemmeringen en essentie vanzelf in het bewustzijn. Dit is een lange weg van ervaren en begrijpen. De basishouding is een ‘open aanwezig zijn’ of ‘alles laten zijn zoals het is’. Deze houding ontstaat door simpel gewaarzijn.

Een belangrijke wet bij inquiry is dat een ervaring van essentie vaak vooraf gegaan wordt door een ervaring van te kort, pijn of zwakte. Het lijden komt naar de voorgrond en door er met een vriendelijke houding mee te zijn zakt de ervaring door het lijden heen naar essentie. Essentie heeft kenmerken zoals kracht, sereniteit en helderheid. Essentie zie ik als een niet materiele substantie die te realiseren is door een subtiel lichamelijk waarnemingsvermogen.

Het resultaat van inuiry is dat je jezelf uiteindelijk (weer) als essentie gaat ervaren. Een belangrijk onderdeel bij inquiry zoals ik het doe is lichaamswerk (met name verbonden ademen, focussen en zweethutten).

Inquiry is praktisch en makkelijk te doen tijdens het dagelijkse leven van werk en gezin. Het is een eerlijke manier van zelfreflexie die nooit stopt.

3.Advaita vedanta.
Deze oosterse manier van leren is een direct focussen op ‘wat je bent’, Dat ´wat je bent´ wordt het ´zelf’ genoemd. De basis instructie is ‘verblijf in conceptloze aanwezigheid, ik ben’. Het uitgangspunt is ‘dat je al bent wat je bent’ en dit is onmiddellijk te realiseren. Er zijn geen jarenlange studie, inquiry, methodes of oefeningen nodig.

In de praktijk lijkt het erop dat het ‘zelf’ gerealiseerd wordt door steeds subtieler waar te gaan nemen. Je kunt zeggen dat theorie en inquiry een voorbereiding is op de directe zelfrealisatie.

Het voortdurend bewegen tussen de ervaring van de compleetheid van het ‘zelf’ en de dynamiek van inquiry geeft op den duur een gelijkmoedigheid en innerlijke leiding. Het gat tussen de ervaring van het ‘zelf’ en het persoonlijke lijden wordt steeds kleiner totdat alles ‘essentie’ is. Essentie wordt in het lichamelijke bewustzijn gereflecteerd in gevoelens zoals intelligentie, koninklijkheid, kosmische eenheid, kracht, wil, stilte, sereniteit, authenticiteit, eenvoud, etc. Essentie vergt geen enkele inspanning. Het komt voort uit ontspanning.

Uiteindelijk is het alsof een dag wordt beleefd vanuit een andere dimensie zonder dat de echtheid van het dagelijkse leven verdwijnt. Wel in de wereld, maar niet van de wereld.

Er zit een man op een stoel aan de rand van een straat. Hij kijkt helder uit zijn ogen. Tegenover hem zitten zo’n twintig mensen. Iedereen is stil en wakker aanwezig. De mensen kijken naar de man op de stoel. De man kijkt naar de mensen. Het verkeer raast door. Een vrouw bestelt een brood bij de bakker. De vogel zingt.