Het naamloze Absolute

Inquiry;

Vraag; Wanneer je niet je herinneringen, emoties, gedachtes, associaties of percepties gebruikt, wie of wat ben je dan?

Antwoord; Stilte, ruimte, vrede, leegte of andere essentie.

Religies zijn meestal gebouwd rondom essenties zoals leegte (Buddhisme), energie of licht (Yogis), liefde of vrede (Christendom en Islam). Essenties zijn poorten naar het Absolute.

Vraag; Wie of wat observeert de stilte, ruimte, leegte, energie, licht, vrede of andere essentie?

Antwoord; Bewustzijn, een waarnemer, een getuige.

Vraag; Wie of wat neemt dit bewustzijn, waarnemer of getuige waar?

Antwoord; Een volgend moment van bewustzijn, waarnemer, getuige.

Vraag; En wat als jij (ook) niet dit bewustzijn, waarnemer of getuige bent?

Antwoord; ………

Het naamloze Absolute is DAT wat vooraf gaat aan bewustzijn, de waarnemer of getuige.

Instructie: verblijf in of als een conceptloze essentie en jij zal jezelf als het Absolute realiseren.

Vraag; Als het Absolute niet waar te nemen is, hoe kun je het dan kennen?

Antwoord; Het weten of kennen van jezelf als het Absolute is elk moment, onbeschrijvelijk en  twijfelloos helder zonder het gebruik van bewustzijn, waarnemer of getuige of elke andere ervaring.

Wanneer je deze subtiele inquiry ervaart ontstaat er een begrijpen dat er geen weg of pad is naar het Absolute of Zelfrealisatie. Je bent al wat je bent en dat is altijd zo geweest.

Deze eerste stap waarin alles ontkent wordt (neti neti) brengt helderheid en verwarring, want hoe zit het dan met het ervaren, de persoon en de wereld? Vanuit het Absolute gezien is bewustzijn, de persoon, de wereld en ervaren een illusie. Er is geen ervaren, tijd, ruimte, keuze, etc.

Ik ben Niets, leven is illusie.

De volgende stap is dat het Absolute gezien wordt als alles. Vanuit dit inzicht ontstaat er spel en overvloed, want alles is extra. Hoewel je nu weet dat er geen persoon, tijd, ruimte en keuzes bestaan kun je deze structuren toch gebruiken. Alles wordt, steeds weer, gebouwd uit niets.

Ik ben alles, leven is echt.

Hechting aan een voorkeur loslaten.

Het hechten aan een voorkeur leidt altijd naar een verwarring, beperking en lijden, omdat er een deel niet erkent wordt. Hier ontstaan vaak de schandalen rondom sex, macht en geld.

Zo zie ik dat mensen met een hechting an de voorkeur voor non dualiteit alle vreugde en schaduw van de persoon (met relaties en roeping) ontkennen.

Aan de andere kant staan de mensen die een hechting aan de voorkeur hebben voor dualiteit niet de leegte van de persoon en wereld erkennen.

Het Absolute gaat voorbij aan non dualiteit en dualiteit.

Alle perspectieven zijn waar of niets waar. Wat mij betreft is het de kunst om alle perspectieven tegelijk te leven. Dit kun je doen door elke hechting aan een voorkeur los te laten. Er kunnen voorkeuren zijn, maar door de hechting los te laten kan alles vrij bewegen. In die zin zie ik de realisatie van mijzelf als het Absolute niet als een ideaalbeeld. Ik zie het als het allerhoogste en het allereenvoudigste. Zelfrealisatie gebeurt elke seconde door het lichaam, denken en voelen heen.