Ik ben is lichamelijk

Ik ben komt voort uit lichaamssensaties. Het lichaam is voortdurend in een staat van beweging. Een waarneming via een zintuig veroorzaakt innerlijke sensaties. De spieren, ingewanden, het zenuwstelsel, hormonen, etc. reageren op deze veranderingen met als doel het overleven van het lichaam.

Het lichaam zoekt elke seconde een innerlijke balans met de omgeving (homeostase). Een bijproduct van dit proces is het gevoelsidee ik ben of aanwezigheid. Vanuit dit conceptloze ik ben ontstaat een uitgebreider autobiografische bewustzijn. Dit ´autobiografische bewustzijn’ is opgebouwd uit herinneringen, projecties en het centrum is het gevoelsidee ´ik ben´. Dit is een ingenieus systeem wat het lichaam helpt te overleven. In spirituele zin wordt dit zelforganiserende proces meestal ego genoemd. Het ego dient niet te verdwijnen, maar gezien te worden voor wat het is. De mens heeft een vorm van bewustzijn wat dit mogelijk maakt.

Wat is ego?
Het ego is een zelf organiserend proces wat de energie en informatie stroom in het lichaam reguleert. Ego komt voort uit het hele lichaam en de relatie met de omgeving. De regulatie gebeurt door een voortdurend proces van waarnemen en beïnvloeden. Ego is een proces van zelfregulatie en is geïdentificeerd met het in stand houden van het lichaam in een wereld.

Het lichaam reageert mechanisch op situaties en dat is voor elk mens over de wereld min of meer hetzelfde. Cultuur en ´individuele overtuigingen´ spelen wel een rol in de informatie verwerking, maar uiteindelijk is er maar een kleine bandbreedte waarin de mens leeft. Dit mechanische reageren herkennen en laten zijn zoals het is geeft een gevoel van vrijheid. Het waarnemen van het lichaam en haar reacties zijn dan ook vaak oefeningen om tot vrijheid te komen.

De wetenschap en religie weten niet hoe de lichamelijke impulsverwerking tot beelden en projecties komen. Het is wel bekend dat ze er zijn en dat deze waargenomen kunnen worden.

Tijdens het waarnemen van fysieke ervaringen kun je de ik ben ervaren als een solide laag aanwezigheid en-of een gevoel van zelf. De ervaring van de persoon is een voortborduren op dit gevoel van zelf. De ervaring van de persoon is voortdurend, omdat het lichaam blijft reageren op zichzelf en de omgeving. Het leven is een continue lichamelijke ervaring en aanpassing.

Wanneer je verder inzoomt op het lichaam merk je dat de buitenwereld een ervaring in jouw lichaam is. Dat wat jij ziet en waarneemt is niet perse de werkelijkheid, maar wel echt. Het ontspannen in elke ervaring leidt uiteindelijk naar een gevoel van vrijheid.

Dieper dan de ervaring van de ´persoon´ en ´ik ben´ ligt de ervaring van het Absolute. Hoewel het Absolute zelf niet ervaren kan worden kan wel ervaren worden dat er een bron is waar de ´ik ben´ uit ontstaat. Wanneer de perceptie van ´de bron´ is ervaren kan vervolgens ook de hele ervaring als het Absolute worden ervaren. Dit zijn subtiele percepties die aan het licht komen door jezelf te trainen in het waarnemen.