Ik haat mijn leven

Wanneer je iets wil veranderen aan de staat van de wereld is het goed om eerst je eigen schaduw te ervaren. Wat stoort jou? Begin daar…

De laatste tijd kom ik in het schaduwwerk van de paradoxen terecht. Afgelopen week kwam ik terecht bij de energie; ik haat mijn leven. Wanneer ik deze energie volg dan kom ik eerst in een weerstand/angst achtige sfeer en wanneer ik erbij blijf zie ik beelden van allerlei dingen die ik niet fijn vind in mijn leven. Ik zie dan aspecten in allerlei gebieden; relaties, werk, wonen, de samenleving, etc.

Onderdrukken van verlangens leidt naar het niet zetten van grenzen en een leven in de schaduw

Het is bevrijdend om (elementen in) mijn leven te haten. Wanneer ik deze haat volg ontstaat er een totale afwijzing van mijn leven. Dit beweegt innerlijk vervolgens twee kanten op;

1.het beweegt naar iets voorbij mijn persoonlijke leven. Dat is een innerlijke alchemie en resulteert in een volledige vrijheid, zonder dat er iets veranderd. Ontwaking.

2.wat er ook gebeurt is dat ik gevoeliger word voor dingen die ik wel en niet wil. Ik verander mijn gedrag. Ik zet grenzen en ik word brutaler in het nastreven van wat ik wil. Dat kan soms problematisch zijn in contact met anderen. Niet voelen lijkt soms probleemlozer, maar is het uiteindelijk niet. Het is conflict vermijdend en uiteindelijk leef ik niet het leven wat ik/mijn ziel wil. Dit leidt vervolgens naar ziekte, verslaving en neurose.

Ik ben een ervaren van oneindige paradoxale sensaties

De ontvouwing van de psyche in de wereld is iets wat niemand begrijpt en toch bestaat. Het ontvouwt zich in relatie met het lichaam, anderen en het universum. Het is een voortdurende multi-dialoog waarin ontwaking een stevig midden is. Ik ervaar mijzelf als oneindig zonder grenzen, tijd en ruimte (ontwaking) en er is een persoon met een psyche in eindeloze ontvouwing (groei). Dit geheel noem ik Fundamenteel Welzijn.

Na ontwaking is er nog steeds schaduw en inferioriteit. Schaduwwerk is contact hebben met alles wat het universum aan energie te bieden heeft. Het lichte en het donkere. In beide werelden verblijven is balans houden. Iedereen is een schandaal en de kunst is om dit te innerlijk te containen en niet perse uit te leven. Wanneer er geen contact is met de schaduw ontstaat er vroeg of laat vanzelf een afkeer en een projectie in de buitenwereld. Het eenzijdig streven naar of een voorkeur hebben voor licht leidt onherroepelijk naar problemen.

Het is geen wonder dat je als ontvouwende ziel het leven ook haat; het misbruik van je ouders en andere autoriteiten, de hardheid en onmatigheid in de wereld, de onvermijdelijke fysieke dood en dat alles ook nog eens in jezelf…..

Depressie en burnout zijn in de kern een vechten tegen; ik haat mijn leven. Ik haat mijn ouders of ik haat de wereld zijn nog subtiele projecties. De enige manier om uit dit gevecht te komen is de haat en de afkeer van je eigen leven te ervaren en er niets mee doen. De transformatie doen het lichaam en psyche zelf. Er is altijd het tegendeel. In dit geval de groei naar heelheid en liefde.

De perceptie van heelheid zonder tegendeel is net als elke andere ervaring tijdelijk. Het ultieme geluk is de realisatie van jezelf als Kennendheid en het Absolute. Dit noem ik ook Zelfrealisatrie. Toch ontslaat dit je niet van het ervaren van jezelf als een persoon en zijn of haar schaduw.

In die zin is het werk van Jung nog steeds actueel en sluit het goed aan bij de westerse ontvouwing van de ziel. In zijn woordgebruik is verlichting het samenvallen van de innerlijke en de uiterlijke wereld. Voor mij betekent dit dat wanneer ik mijn authenticiteit leef voorbij schuld, schaamte en luiheid de ervaring van non dualiteit meer beschikbaar is. Hoe meer ik mezelf als persoon er laat zijn, des te meer ik mijzelf ervaar als het Absolute voorbij de persoon.

Er is niemand die weet hoe dit werkt en toch kun je het leven

Het contact met het goddelijke of mystieke is in het werk van Jung essentieel in de oplossing van neurose en ziekte. Het te veel aanpassen aan het collectieve beeld van hoe de psyche/persoon zou moeten zijn (persona) zorgt voor neurose en ziekte. Er is voortdurende frictie tussen het individu wat zich op een unieke manier wil ontvouwen en het collectieve bewustzijn wat andere structuren van ontvouwing heeft. 

Op de vraag aan Jung; geloofd u in God?, antwoordt hij, ik geloof niet, ik weet.

Heb je het zwaar en wil je hulp? laat het ons weten, we kunnen je steunen met een online focus sessie of het delen van onze ervaring. Alternatieven zijn bijvoorbeeld verbonden adem werk en als het je trekt plantmedicijn. We kunnen je ook begeleiden in een veilige keuze van dit soort werk binnen ons netwerk.