Het mooie is dat Zelfrealisatie geen geloof of iets dergelijks is, het is pure eeuwenoude nog steeds recente kennis. Wanneer deze simpele kennis gerealiseerd wordt in jou dan heet dat Zelfrealisatie. Het is nodig om het geheel even uit elkaar te trekken om het daarna in zijn subtiliteit als een geheel te ervaren. Bewustzijn bestaat dan uit drie aspecten;
1.Subject (de waarnemer, bewustzijn, dat wat bewust is, ik)
2.Object (dat wat waargenomen of gekend wordt, denken, voelen, lichaam, wereld)
3.Proces (waarnemen, de activiteit van het kennen, observeren)
Elke waarneming en daarmee jouw leven begint steeds met bewustzijn, ‘een ruime vorm van ik’, en in dit beginsel ontstaat een gevoelsidee van ‘ik ben een lichaam met die en die emotie, gedachte, verleden en toekomst’. Dit is het begin van het beeld van de persoon. Deze verbeelding van de persoon is te benaderen als een object. Alle psychologische structuren die ik heb beschreven in het voorgaande deel worden bijvoorbeeld ook waargenomen door ‘iets’ en zijn ook objecten.
Alles waar ‘jij’ je bewust van bent is een object. Kun je zo kijken? Belangrijk om te beseffen is dat dit alles alleen kan bestaan, omdat er bewustzijn is. Bewustzijn is het begin van elke ervaring. Ook tijd en ruimte zijn constructen die in het bewustzijn ontstaan. Tijd ontstaat, omdat er veranderingen worden waargenomen van objecten in het bewustzijn (een bewegend lichaam, een groeiende plant). Ruimte wordt gedefinieerd door grenzen (objecten en hun onderlinge afstand in de waarneming). In ruimte en tijd ontstaat de wereld. Het lichaam, de geest, ruimte, tijd, de wereld, het universum zijn in deze manier van kijken objecten in bewustzijn.
De kernvraag bij Zelfrealisatie is; wat is bewustzijn (ik)? Wie ben ik? Kun je daar al je aandacht op richten?
De oefening die hier het beste past is het vinden en verblijven in de lichamelijke aanwezigheid (ik ben). Deze wakkere vorm van aanwezigheid eindigt uiteindelijk in – een omdraaiing van perspectief – een besef dat jij ‘bewust zijn’ bent.
Dit werkelijk beseffen verandert de perceptie van jouw verbeelding; het lichaam, de persoon en de wereld zijn objecten in dit ondefinieerbare, onkenbare, onwaarneembare en toch twijfel loze ‘ik’. Door steeds weer met de aandacht deze realisatie op te zoeken in het moment en hierin te verblijven raakt elk verlangen bevredigd. Geen enkel lichamelijk verlangen overtreft de vervulling van het besef van ‘wat jij bent’. Het besef dat jij bewust zijn bent is alles vervullend. Deze manier van aanwezig zijn ontspant jouw hele wereldbeeld; je hoeft nergens heen, niets te begrijpen, niets te doen. Je weet niet meer hoe het zit, hoe het hoort en wat er ook in het bewustzijn verschijnt er is altijd die innerlijke reflexie van rust en vreugde in het lichaam die voortkomt uit deze voortdurende Zelf-realisatie.