Mattias Desmet neemt ons mee naar de grenzen van het rationele denken, de psychologische oorzaken van massavorming en ziet een positieve ontwikkeling in deze lastige tijd. Voor de corona crisis schreef hij over de maatschappij waar door een toenemend gebrek aan zingeving en relatiestructuren een gevoel van angst ontstond. Deze situatie was een goede voedingsbodem voor het domweg volgen van de irrationele oplossingen die de WHO, farmaceutica en overheden communiceren. Dit gebeurt gecoordineerd en wereldwijd. De maatregelen lijken niet evenredig met de dreiging van het virus en toch blijft men aanhoudend deze strategieen volhouden.
Het lijkt erop dat we naar een technocratische totalitaire wereldorde bewegen en tegelijkertijd wordt dit doorzien en komt er een einde aan
Er is een druk vanuit de elite/grote bedrijven en de technologie om de mensheid op wereldniveau te besturen en er ontstaat een tegendruk vanuit de burger om ontwikkelingen locaal en/of in contact met de natuur op te lossen.
Het boekje Covid-19 The great reset heb ik gisteren uitgeprint en mijn eerste indruk is dat de pandemie als aanzet wordt genomen om meerdere globale problemen die toch al spelen met eenzelfde focus en tempo op gaan lossen. De vraag is natuurlijk hoe gaan we dat doen?
De toekomst zal in het goede geval een mix worden van allerlei fenomenen zoals; globalisme, locaal, technologie, natuur, etc. Sleutelsystemen zullen hierbij zijn een goed werkend feedbacksysteem en het gebruik van de intelligentie van de groep. Een concreet voorbeeld is bijvoorbeeld de directe democratie, waarmee je als burger via de technologie feedback geeft aan de politiek. Deze laatste zinnen worden vooral geinspireerd door het gedachtegoed van Bob de Wit. Wat is de volgende stap voor de burger zoals jij en ik in dit proces? Eerste stappen zijn beseffen dat er iets aan de hand is, onszelf verdiepen in de problematiek en ons gaan uiten. Dit uiten kan overal in de publieke sfeer zijn. Zo verandert een cultuur van onderaf.
Een maatschappij waar geen waarheid wordt gesproken is gedoemd te mislukken
Mattias Desmet gaat er van uit dat waarheid spreken de komende tijd enorm belangrijk wordt als feedback systeem en zingevingsmechanisme. Hij ervaart zelf dat het spreken van waarheid hem een bepaalde vorm van genot en geluk geeft. Wat is waarheid? Dat wat jij als waarheid ziet en dat is hopelijk steeds weer nieuw. De kunst is om jezelf steeds maar weer uit te spreken en jezelf te verdiepen in wat er speelt. Is er nieuwe feed back? Heb ik een blinde vlek? Wat zeggen mensen om mij heen?