Mijn verhouding met leegte

Zelfrealisatie is een opwindend avontuur

Ik kan alleen maar zien dat elke ervaring in mijn leven perfect is. Alle dingen die ik in mijn leven heb meegemaakt kloppen precies. Of het een perceptie of de waarheid is maakt niet uit.

Het guru principe.

De leraar is een energie. Het is geen persoon. Een persoon die deze energie ontvangt en doorgeeft kan gezien worden als een leraar. Een leraar maakt gebruik van een specifieke methode. Een specifieke methode is niet voor iedereen geschikt. Daarom zijn er net zo veel methodes als leraren en studenten. Het worden er alleen maar meer.

Het kwam en komt in mijn leven in de vorm van devotie. Deze devotie genereert steeds weer vertrouwen,  zijn en loslaten. Uiteindelijk ben ik het mysterie, de leegte, het onbekende. Dat is te ervaren, maar niet te bevatten. Ik ben ruim en ondefineerbaar geworden. Ik geef de energie door middels focussen, inquiry en verbonden ademen. Ik ben slechts een beginner.

Niet weten is waar ik leef.

Dat wat ik ken is een fractie van een druppel in een oceaan. Het is niet zo dat ik op een gegeven moment het onbekende ga kennen. Ik leef in het onbekende. Leegte. Ik weet niets en ik zal nooit tot de kennendheid van God komen. Ik ben het dichtst bij de waarheid wanneer ik alle kennis, concepten en overtuigingen vergeet. In deze waarheid ben ik steeds maar weer totaal gedesoriënteerd.

Er is niets verkeerd met kennis, concepten en mentale activiteit. Het kan alleen niet de totaliteit van de werkelijkheid bevatten. Een idee of concept is nooit de waarheid! Hoe kan ik dat uitdrukken in woorden?

Het ego blijft vallen.

Ik ervaar veel frustratie in het leven en op het spirituele pad. De vrije val van het leven blijft vol ego vernederende ervaringen. Ik weet dat dit tot mijn dood zal doorgaan. Ik kan zien dat schandalen bij leraren een onderdeel kunnen zijn van de voortgang van Zelfrealisatie. Alle interesse in spiritualiteit en leraarschap dienen te verdwijnen. Wat overblijft is dat ik als een simpel mens op de markt sta zonder enkele kennis. Alles wat ik ervaar en ben is God. Ik ontvang het in kwetsbaarheid. Er is geen referentiepunt in mijn zoektocht. Ik ben nog altijd een beginner.

Elke verwachting wordt steeds weer opgegeven en ik blijf wandelen.

Dat wat ik ken is niet de werkelijkheid. Ik noem het mystiek, maar eigenlijk is het een soort domheid. Het lichaam en geest mechanisme is gemaakt om percepties en het werkelijke onbekende buiten de deur te houden. De waarheid is te veel om te kunnen verwerken en waar te nemen.

Aanpassen is natuurlijk.

De mens is een prachtig aanpassingsmechanisme. Dat zie ik als positief, want ik heb me mijn hele leven kunnen aanpassen aan elke situatie en elke staat. Het is een steeds weer loslaten van duale en non duale ervaringen die het leven een vloeibaar geheel maken. Ik ben beweging. Lichamelijke en mentale ontspanning zijn slechts onbetekenende bijeffecten.

Niet weten is niet te meten. 

Er is alleen 1 en dat is alles wat ik zie en niet zie. Ik noem het God, Bewustzijn of Dat wat aan alles voorafgaat. De Totaliteit. Er is geen einde, geen begin, het leven is een vrije val.

Enjoy the ride.