Kennendheid versmelt met alles
Alles wat gekend word ben je niet. De zoektocht naar jezelf als Kennendheid komt voort uit de identificatie van Kennendheid met kennis/ervaring.
Een definitie van dood is dat al het gekende wegvalt. Jezelf realiseren als pure Kennendheid zou je kunnen zien als (ego) dood. In de praktijk zie ik dat mensen soms een angst ervaren wanneer deze realisatie dichtbij komt. Angst voor de dood komt bijvoorbeeld voort uit het idee dat alles wat je kent weg gaat vallen. Deze angst komt voort uit de hechting aan (de herinnering van) het gekende. Wanneer je hier goed naar kijkt zie je dat de hechting of identificatie van Kennendheid met herinnering deze verwarring/angst mogelijk maakt. De verwarring komt voort uit het vasthouden van wat voorbij is. Deze beweging gebeurt onbewust en zal niet stoppen. Het zien maakt je vrij. Het zien zelf is Kennendheid.
Kennendheid is DAT wat kent. Het staat (in eerste instantie) los van het gekende. Kennendheid kan niets anders dan kennen. In het kennen van vormen ontstaan er ook bewegingen zoals onderscheiden en vergelijken. Hieruit ontstaan de ervaringen van tijd en ruimte. Tijd komt voort uit het herinneren van ervaring. Ruimte komt voort het onderscheiden van objecten.
Geheugen is herinneren. Dit wordt mogelijk gemaakt door Kennendheid. Intelligentie zoals wij het gebruiken bestaat uit geheugen, onderscheid maken en verbanden leggen. Door het herinneren en het onderscheidingsvermogen te koppelen aan voorkeuren ontstaan oordelen. Voorkeuren komen meestal voort uit het lichamelijke overlevingsmechanisme van genot nastreven en pijn vermijden. Iets wat pijn doet is slecht en iets wat genot brengt is goed. Onderscheiden en oordelen zijn functies van het lichaam en dienen om te overleven.
Kennendheid zelf maakt geen onderscheid en oordeelt niet. Het staat los van het lichaam. Kennendheid kent zichzelf, maar niet als vorm. Het is een weten wat je bent. Je kunt het ook ervaren als een niet weten wat je bent. Elke vorm die er in gekend wordt is een versmelting en kan alleen gekend worden met behulp van Kennendheid. Volg je het nog? Een geleide meditatie om te oefenen.
Wat als jij je realiseert als die Kennendheid?
Andere woorden die hiervoor gebruikt worden zijn ook wel Absolute, Bewustzijn, Liefde, etc.
De parabel van de spiegel is dat de spiegel alles zonder oordeel of vasthouden kent en weerspiegelt. Zelf is het geen beeld, gevoel of gedachte. De spiegel el is volkomen neutraal. Vanuit de Kennendheid van zichzelf als dood of spiegel kan het gaan spelen met de beelden, vormen, gevoelens en gedachtes. Alles kan komen en gaan en er kan gespeeld worden met keuzes en acties, terwijl de realisatie van het spiegel zijn alles doordringt.
Op een andere manier gezegd;