Omgaan met pijn en stress

Door het lichaam tijdelijk in een stress situatie te brengen kun je experimenteren met je innerlijke houding ten aan zien van pijn en stress. Deze ontdekkingen kun je dan weer gebruiken in het dagelijkse leven van pijn en stress. Dit maakt je doelgerichter en effectiever, omdat je niet steeds wordt afgeleid door allerlei onprettige sensaties.

Mijn oefening in het omgaan met pijn en stress is in een vriendelijke, zachte en alerte houding blijven. Dit is een totaal voelen van de pijn en stress in een ontspannen houding. Het lichaam heeft steeds de neiging pijn en stress niet te voelen en te gaan vechten tegen de pijn. Door het vechten ontstaat er een innerlijke spanning en gaat het hele systeem wiebelen. In pijn en stress (en het vechten ertegen) worden er veel innerlijke impulsen afgegeven waardoor gevoelens van angst en chaos ontstaan. Er ontstaat een gevoel van ‘ik kan dit niet aan’ wat de energie van een slachtoffer is. Wanneer je in deze energie bent belandt, ontstaat er een rigide tunnel visie, een gevoel van ‘opgeven’, een niet meer voelen en zelfs paniek. Er is geen overzicht meer en het denken draait in rondjes, omdat het lichaam van de pijn en stress af wil. Het denken wil helpen, maar het belemmert juist een goede houding ten aan zien van het omgaan met pijn en stress. Dit is echter een oppervlakkige laag.

Door in de pijn en stress de aandacht juist te richten op het voelen van het lichaam en alert te zijn ontstaat er een sensatie van ‘kracht’ en ‘alles aankunnen’. De pijn en stress nemen af. In feite is pijn en stress een waarschuwing om te overleven en verslappen is niet de bedoeling. In hevige stress ontstaat deze krachtige houding in enkele minuten door er op een bewuste manier mee bezig te zijn. Met name het blijven voelen van het lichaam is de sleutel. Het begint met een alertheid en gaat over in een perceptieverandering met daarbij behorende lichamelijke toestand. Tijd en het waarnemen worden intenser en het lijkt of alles vertraagt. In deze vertraging is er alle tijd om bewust deze houding vast te houden totdat het vanzelf gaat. Het moeilijke aspect is dat je enkele minuten moet zijn met het dreigende instorten. De meeste mensen zijn niet gewend aan het feit dat je hier makkelijk doorheen kan voelen en reageren op de eerste tekenen van stress en geven op. Hier komen alle slachtoffer rollen en afhankelijkheid voort. Door kracht te voelen ontstaat onafhankelijkheid en een gevoel van  strijder zijn. In deze perceptie zit ook een doordringende wilskracht die bereid is om te handelen en het gevaar aan te gaan. Het heeft gevoel van avontuur en alles dragen.

Ik oefen dit altijd in een zweethut of koud water. Daar is het onderzoek altijd helder want het gaat over het voelen van fysieke pijn en mijn houding daarin. Het patroon is in grote lijnen altijd hetzelfde; lichaam bouwt een sensatie van stress op en neemt de gedachtewereld daarin mee en na enkele minuten blijven staan in de stress door te ontspannen en de pijn te voelen ontstaat er een gevoel van genot en alerte aanwezigheid. Het lichaam heeft een enorm aanpassingsvermogen waarvan we in het dagelijkse leven misschien 5% gebruiken. Dit weten de meeste mensen niet waardoor ze in een oppervlakkige laag van angst en pijnvermijding blijven hangen.

Door dit te oefenen in gecontroleerde rituelen kun je meester worden van deze houding en het toepassen in het dagelijkse leven waar het lichaam voortdurend lichte stress ervaart. In het dagelijkse leven komt de stress voornamelijk voort uit concepten, maar de pijn is lichamelijk en de reacties ook. Het lichaam en daarmee het denken zijn altijd bezig met het scannen van gevaar. Met name bepaalde relationele posities ten aan zien van anderen geven stress. Zo geeft een bedreiging van je gevoel of idee van status een directe en hevige stress. Een ander voorbeeld is armoede. De meeste stress in armoede is niet de afwezigheid van geld, maar het vergelijken van wat je hebt met wat anderen hebben. Deze vergelijking creëert een gevoel van minderwaardigheid en een stress gevoel van ‘er niet bij horen’. Het maatschappelijke succes denken is overal in aanwezig en komt ook voort uit de dragn om te overleven. Dit gaat allemaal automatisch en is voor een groot deel onbewust. Deze reacties zijn allemaal terug te brengen naar de lichamelijke drang om te overleven. De laatste tijd komt er steeds meer informatie vrij over een sociaal zenuwstelsel wat verbonden is aan het vlucht en vecht mechanisme van het lichaam. Door het totale lichamelijke overlevingsmechanisme te doorvoelen wordt je er vrij van. In deze vrijheid kun je de aandacht richten op bewustzijn zelf. Dat wat je bent.