Door subtiel stil te staan bij de emotionele lading in elke ervaring wordt de persoonlijkheid ontladen en ontstaat er een beleving zonder betekenis. Oude persoonlijke betekenissen verdwijnen en maken plaats voor eenvoud en dingen zien zoals ze zijn. Is dat niet saai?
Mijn ervaring is dat wanneer het leven wordt beleefd vanuit een geest die geen emotionele betekenis geeft aan de ervaring er een lichtheid ontstaat waarbij liefde, sereniteit, kracht, vrede en onbegrensde mogelijkheden normaal zijn. Hier begint het pas. Hoe kom je tot een emotionele betekenisloosheid?
Het zenuwstelsel is bij vrijwel iedereen in een toestand van lichte bevriezing. Het lichaam beweegt zich niet vrij. Dit komt omdat een vrije expressie nooit is toegelaten als kind. Door al die beperkingen, verboden en regels is het reactiemechanisme van het lichaam bevroren. Door de bevriezingen voorzichtig om te zetten in een vlucht of vecht reactie beweegt het lichaam zich naar kracht en autonomie. Het lichaam en daarmee de persoon komen weer tot leven. Elke bevriezing wordt gevoeld, in beweging gebracht, doorzien en losgelaten. Dit is de weg van het projecteren van oude emotionele betekenissen in dit moment naar een werkelijk beleven van nu.
Het lichaam en geestsysteem heeft de neiging om oude pijnlijke emotionele ervaringen te blijven ervaren totdat ze volledig doorwerkt zijn. Het verschil met vroeger is dat je als kind afhankelijk bent en als volwassene niet. De transformatiemogelijkheid ligt in het feit dat jij nu als volwassene de volledige verantwoordelijkheid kunt nemen voor je innerlijke beleving. Je innerlijke beleving is niet meer dan een ervaringsstructuur met een identificatie van ´ik´ erbij. Door de patronen van de ervaringsstructuur te ervaren en te doorgronden wordt alles losser en verdwijnt de ik-lading.
Het resultaat is een ontladen en ontspannen van het lichaam.