Leven bestaat uit patronen en sommige patronen zien we als materie
Overstijgen gebeurt daar waar het onbekende het bekende raakt. Het bekende is dat wat ik kan begrijpen. Het onbekende is dat wat ik niet begrijp of kan verklaren. Ken je die ervaring van een boek lezen of een film zien en dat ene zinnetje blijft hangen? Je bent weken bezig met een probleem en ineens is er een oplossing?
Leven communiceert voortdurend met iets in jou wat je het Zelf zou kunnen noemen. Het Zelf is een tijdloos persoonlijk iets wat betekenis geeft en brengt. Daar waar het ongeziene het waarneembare raakt. Het is ook de innerlijke leraar, DAT wat jou richting geeft.
Boedha, Jezus, Mohamed, Rumi, etc. zijn archetypische personen die deze overstijgende mogelijkheid verbeeld die iedereen heeft. Wanneer je geen contact hebt met deze potentie van overstijgen is er een gevoel van iets kwijt zijn en niet precies weten wat het is.
Voorbeelden.
Tegenwoordig worden er plantaardige medicijnen gebruikt (ayuhuasca, iboga, peyote, etc.) die een inzicht geven in die opening naar het grotere. Ik heb het zelf ook gebruikt. Het werkt overstijgend, omdat de werkzame stoffen de automatische projecterende geest even stil zet en daardoor ontstaat er ruimte voor het onbekende.
Muziek bestaat uit patronen. Dansen bestaat ook uit patronen en wanneer die samenvallen met de muziek is er een gevoel van eenheid en overstijgen, terwijl je hier en nu op aarde bent. Dat is misschien ook een goed symbool voor overstijgen en includeren.
Ik gebruik de materie van gevoelens en gedachten om naar het onbekende te gaan. Wanneer ik of een ander tien minuten gefocust bij een lijflijk gevoel blijf ontstaat die overstijgende staat vanzelf. De bekende waarnemingsstructuren lossen op en er is alleen nog maar non duale essentie en kennendheid. De wereld van beslommeringen en problemen lost op als sneeuw voor de zon. Vanuit die situatie kun je weer naar de dagelijkse wereld kijken en een geheel andere betekenis zien. Dat is mijn ervaring met Focussen naar Essentie. Het is alsof je door de normale betekenis heen gaat en in een andere dimensie komt. Van daar uit kun je terugkijken en de wereld als een spel ervaren.
Het eerste wat de verlichte jnani deed op de begravenis van zijn vriend was zijn ogen nat maken op de wc. Hij wilde de familie niet confronteren met zijn stralendheid en blijheid. Dat is hoe het spel gespeeld wordt.
[wysija_form id=”2″]