Paul de Blot was op zijn vijfennegentigste jaar nog hoogleraar op Nijenrode (zaken doen en spiritualiteit), manterzorger, psychotherapeut, patoor, etc. Hij heeft drie oorlogen meegemaakt, in kampen gezeten, drie bijna dood ervaringen gehad, etc. Hij heeft een eigenzinnige levenswijsheid, waarbij de menselijkheid centraal staat. Vrienden en de onbekende God hebben hem in leven en positief gehouden.
Her-inner de positieve ervaringen en het negatieve laat vanzelf los
Zingeving komt voort uit diepere lagen van je zijn. Jeze energie ontdek je door na te gaan waarom je doet wat je doet. Ik werk in de ulpverlening.. Waarom doe ik dat? Ik wilde van jongs af aan altijd ontwikkelingswerk doen. Ik ging daarvoor naar de tropische landbouwschool in Deventer. Uiteindelijk ben ik psychiatrie gaan studeren en doe ik ontwikkelingswerk met dak en thuislozen mensen in Nederland. De zielsstroom van dit alles is verbonden met dat diepre verlangen van ontwikkelingswerk. Zo had Paul de Blot altijd het verlangen om te vliegen. In dit interview legt hij onder andere uit hoe dat zich ontwikkeld heeft gedurende zijn leven.
Overstijg je zintuiglijkheid om tot je kern te komen
Hij constateert ook de psychische nood bij de jeugd. Ze moeten vooral denken en de maatschappij raast zo voort, waardoor de ouders geen goede begeleiding kunnen geven. Zo heeft hij vanuit zijn levenservaring meerdere maatschappij kritische opvattingen gekregen.