In de imago therapie is de hypothese dat mensen elkaar opzoeken om onverwerkte stukken door te werken. Wanneer ik naar de relaties in mijn leven kijk dan herken ik dat. Ik zie dat in elke relatie een ander deel van mijn overtuigingen over mezelf en de wereld onder druk zijn komen te staan.
In het samen zijn en delen komen alle thema´s in het licht van bewustzijn. Een relatie is eigenlijk een samenkomen van informatie en bewustzijn. Ik heb een makkelijke manier van leven die in de kern schadelijk is voor mijn lichaam en de aarde. Ik heb het over voeding en consumeren. En wat krijg ik? een relatie met iemand die totaal anders naar de wereld kijkt op deze gebieden. Alles wat voor mij vanzelfsprekend was wordt geconfronteerd, bestreden en opgeblazen.
Er is geen makkelijk recept voor een samen zijn waarin je elkaar de ruimte en confrontatie geeft om te groeien. Dit is bij iedereen weer anders en afhankelijk van de aanwezige psychologische structuren. Wat ik weet is dat het steeds weer zoeken naar het grotere plaatje waarin de relatie plaatsvindt een bijdrage levert om keer op keer samen te komen en te groeien. Het gaat over verlating, trauma verwerking, hechting, overleven, maar ook over ontwikkelingen zoals zelfrealisatie en afstemming met de aarde. Daar waar bewustzijnsgroei niet meer plaatsvindt lijkt er een einde aan een relatie te komen. Dit kan een periode de vorm aannemen van een samenzijn met onderdrukte emoties en behoeftes, maar vroeg of laat wil de energie weer stromen naar waarheid, liefde en levendigheid. Ik zie dat het beeindigen van een relatie een onderdeel kan zijn van een groeiproces. In een dergelijk geval zijn felicitaties toepasselijk. Dit is echter niet onderdeel van onze cultuur.
Zoals met alle zelfreflectie gaat het over jou. Kun jij een groter perspectief vinden in je relatie? Waar zit jij in je bewustzijnsgroei? Wordt je bewustzijnsgroei gestimuleerd in je relatie of juist afgezwakt. Klopt jouw relatie of huwelijk?
Ik ben naast de verwerkelijking van mezelf vaak totaal de weg kwijt in het dagelijkse leven. Na de ik ben wordt de structuur van de persoon en de wereld steeds weer opgebouwd en afgebroken. Dit gebeurt elke seconde. Zo is het leven fris en de basis een ´niet weten´. Niet weten hoe het moet, hoe het hoort of waar het heen gaat. Tegelijk ervaar ik dat alles zo intelligent is dat niets toevallig lijkt. Ik laat deze intelligentie mijn leven bewegen. Ik bemoei me niet met de uitkomsten. Er is een waarnemen en een ´niet doen´. Een onveranderlijke kennendheid van ´wat ik ben´ en een oneindige creatieve dynamiek.
Is er een ´waarom´ een relatie stopt of begint? In mijn onderzoek zijn er zoveel factoren die onderdeel uitmaken van een relatie dat ik niet kan aangeven hoe het precies zit. Wanneer bewustzijnsgroei het referentiepunt is in een relatie dan geeft dat een bepaalt perspectief op hoe je met het begrip ´relatie´ omgaat. Ik krijg steeds meer het gevoel dat de relatie een hulpmiddel is of kan zijn voor bewustzijnsgroei. Dat alles op relationeel gebied niet toevallig gebeurt.
Wat is jouw waarneming en ervaring in bewustzijngroei en relatie(s)?
Het leven is echt!