fbpx
06 48477946 en 06 57934749 info@spiritueelleraar.nl

Het probleem.
Een relatie is meestal een setje onuitgesproken afspraken waarin twee personen elkaars verlangens en behoeftes proberen te bevredigen. Het pijnlijke is dat dit meestal niet lukt. We passen ons aan of willen dat de ander zich aanpast. Resultaat is twee mensen die proberen uit te reiken naar elkaar en zich tegelijk verdedigen tegen de pijn van een afwijzing. Het uiteindelijke resultaat is twee mensen (zenuwstelsels) in een geïsoleerde, gedissocieerde comfort zone wat in onze maatschappij vaak als liefde wordt herkent. Maar waar is de frisheid, de gepassioneerdheid en de echte liefde?

De dynamiek.
Het begint bij het diepe verlangen om gezien en gevoeld te worden. Dit intense verlangen komt meestal voort uit de vroege jeugd van 0 tot 4 jaar. Het niet gezien of gevoeld worden voelt als levensbedreigend en vertaalt zich in een intense innerlijke sensatie van vechten, vluchten, bevriezen of in elkaar klappen.

In de relatie is er meestal een geloof dat ik de ander pijn kan doen en/of de ander mij pijn kan doen. Dit leidt tot aanpassen (er is iets mis met mij) of tot het idee dat de ander zich moet aanpassen (er is iets mis met de ander). Het niet bevredigd krijgen van de schreeuwende verlangens en behoeftes voelt als doodgaan en dat is onuitstaanbaar. Praktisch wordt dit heftige gevoel vertaald in gedachtes zoals; ik wil hier weg, deze relatie is niet goed voor mij, zonde van mijn tijd, ik word gek, etc. De meeste moorden en gewelds incidenten gebeuren in intieme relaties en families. Zo intens is het gevoel om niet gezien of gevoeld te worden.

Door de hevige pijn te vermijden en elkaar te ontzien ontstaat er een situatie waar beide personen in een gedissocieerde staat komen te leven. Geen van beiden in zichzelf. Dit is de bekende comfort zone. Het ziet eruit als volwassen liefde, maar is in werkelijkheid een pijnlijke doodgebloede relatie met twee teruggehouden personen. Echt relateren gebeurt niet meer en er zijn alleen mechanische patronen die de boel oppervlakkig pijnloos houden. Ondertussen zit het schreeuwende kind onder deze comfort zone te schreeuwen om aandacht. Dit uit zich in allerlei schijnbaar oppervlakkige dingen zoals een ongenoegen rondom seksualiteit, ruzies over hoe de perfecte relatie er uit moet zien, opvoeding, afwas, sokken opruimen, etc.

Voorbeeld.
Mijn vriendin en ik hebben regelmatig heftige ruzie, omdat één van ons beide zich niet gezien of gevoeld waant. Er kunnen dan heftige stress signalen ontstaan zoals weglopen, afsluiten, boos worden, geen zin meer hebben in het leven, haat en eenzaamheid. In een toestand van stress ziet niemand een uitweg. Pas wanneer één van ons kan zijn met de fight, flight, freeze of collapse reactie ontstaat er een nieuwe situatie. Diegene met overzicht kan toenadering zoeken in de vorm van erkenning. Er ontstaat ruimte om te ontspannen. De heftige stress die soms uren kan duren is dan binnen een minuut weg en draait meestal volledig om in een andere projectie; ik hou van jou en we zijn samen. Deze dynamiek van ruzie en liefde is levendig, passioneel, inzichtgevend en ook vermoeiend. Een comfort zone creeren waarin we kinddelen ontwijken is geen optie. We ”kiezen” er echter voor om deze comfort zonde te doorbreken en erbij te blijven wanneer ze zich afspelen, omdat we allebei uit ervaring weten dat achter deze patronen de zon eeuwig schijnt.

De oplossing.
De dynamiek is dus; ik word niet gezien of gevoeld, ik moet veranderen of jij moet veranderen en vervolgens passen we ons aan en zijn niet meer onszelf. Er is een uitweg!; het erkennen van de oude pijn als oude pijn (zie ook PRI) en in de heftige gevoelens van stress en afwijzing samen onderzoeken wat er is. Ik gebruik meestal de partner dialoog of crossing the bridge uit de imago therapie. In deze structuur wordt ingezien dat de intense pijn in het heden eigenlijk oude pijn is en niets jou of de ander te maken heeft. Het is een patroon dat gezien en gevoeld wil worden. Het ervaren van de pijn als een felt sense is hierbij belangrijk, omdat het meestal een kindpatroon is en die zijn puur lichamelijk. Deze patronen kunnen alleen lichamelijk tot ontspanning komen. Een therapievorm die hier mee werkt is somatic experiencing.

De behoefte om gezien te worden is pas bevredigd wanneer bewustzijn zichzelf ziet als bewustzijn.

De behoefte om gevoeld te worden gebeurt pas wanneer alle lichamelijke sensaties ervaren worden.

Beide bewegingen zijn oneindig en in contact met een ander werkt het helend. De oude pijn is  een ontbreken van informatie in het zenuwstelsel en het is behulpzaam om een ander zenuwstelsel te ontmoeten die de informatie van heel zijn of veiligheid belichaamd. In het zijn met alles ontstaat er een basis ontspanning. De volgende stap is weer tot leven komen en reageren. Een doel in de relatie en het leven is dan ook het zoeken naar de frisse energie van gepassioneerde liefde.  Elke isolatie, dissociatie of terughoudendheid is dodelijk en niet wat je wil. Soms lijkt dit als comfort, maar het is in essentie pijnlijk. Een mens komt pas tot volle gepassioneerdheid in een veilige omgeving. Een veilige gemeenschap, relatie of lichaam waar er ruimte is om te zijn met de heftige pijn uit het verleden en verlangens naar de toekomst.

Share This
Stel hier je vraag