De persoon is nooit vrij, bewustzijn wel, en ik ben beide
Hoe ontstaat spiritueel misbruik?
Zelfrealisatie is iets wat elke seconde gebeurt. Er zijn in mijn ervaring periodes waarin dit vergeten word. Ik zou dus kunnen stellen dat Zelfrealisatie af en aan gaat.
Ik ervaar mijzelf als twee elkaar afwisselende staten/percepties;
1.De staat van non duale essentie waarin er geen enkel verlangen of beeld is. Misbruik komt hier niet voor.
2.De identificatie met het lichaam, denken en voelen. Hier zijn er allerlei verlangens van overleven en intimiteit. Van hieruit kan misbruik ontstaan.
Beiden staten horen bij Zelfrealisatie. De neiging is om de eerste staat te idealiseren en dat aan een spiritueel leraar toe te schrijven. Een projectie van een ideaalbeeld. Een ideaalbeeld komt als eerste voort uit de aanname dat er zo iets bestaan als een ideaal (verlicht) persoon. Dit sprookje komt voort uit religieuze verhalen en dringt door in de spiritualiteit en onze opvoeding. Op vroege leeftijd willen we perfect zijn voor onze ouders en later de omgeving. De werkelijkheid is dat een perfect persoon niet bestaat. Elke gerealiseerde persoon is net als ieder mens gebonden aan verlangens en behoeftes en is daarom nooit volledig vrij.
Wanneer kun je jezelf als gerealiseerd zien?
Wat je bent is puur en vrij. Dit besef dringt ook door in de geidentificeerde toestand. Wanneer mensen begrijpen dat deze twee lagen tegelijkertijd plaatsvinden komen die schandalen in een ander daglicht te staan. De les is steeds weer dat je niet perfect hoeft te zijn om jezelf te realiseren als puur en zuiver bewustzijn. Tegelijk is het belangrijk om het ideale te blijven nastreven, omdat het een richting geeft en herinnering aan vrijheid. Helaas wordt het ideaalbeeld door de meeste leraren en de leerlingen te serieus voortgezet. Ik zie dat als een spel. Aan de ene kant hebben zoekers dit beeld nodig en speelt de leraar deze rol. De andere kant is dat het altijd een illusie zal blijken en een reden dat verlichting en zelfrealisatie zo ver van mensen af blijft staan.
De persoon kan nooit verlicht zijn, DAT wat ik ben gaat daaraan voorbij
Ik wil misbruik niet goed praten. Sterker nog, ik denk dat een verlichte leraar die misbruik pleegt gevaarlijk is, omdat hij of zij volkomen toerekeningsvatbaar is. Er is een bewust nastreven van genot, een weten van het misbruik en een volledig verantwoordelijkheid nemen voor de consequenties.
Met een schandaal wordt een leraar vaak afgedaan als niet (meer) verlicht, maar het is complexer dan dat. De persoon kan zichzelf nooit realiseren als zuiver bewustzijn. Wanneer de realisatie als bewustzijn er is, dan is de persoon er niet. Bewustzijn van de identificatie met de persoon (lichaam, denken en voelen) is paradoxaal genoeg steeds weer de herinnering aan de essentiele vrije staat. Het bewustworden van de identificatie is de weg terug naar Zelfrealisatie. Wanneer deze herinnering niet dagelijks plaatsvindt ontstaat er verwarring en misbruik. De tijd dat je jezelf als puur bewustzijn ervaart heeft invloed op de persoon. Er ontstaat steeds meer ontspanning en compleetheid in de persoon.
Zelfrealisatie is elke seconde en niet een staat van zijn.
Het mooi zou het zijn als een leraar open is over de verschillende lagen in en als bewustzijn. Ik denk dat de nieuwe leraar volkomen authentiek en eerlijk is over zijn of haar persoonlijke belevingswereld en geen ideaalbeeld probeert neer te zetten.
De paradox is dat de persoon onlosmakelijk verbonden is met Zelfrealisatie (jezelf realiseren als bewustzijn)
Ik gebruik Focussen naar Essentie om via de persoon naar de ervaring van God te komen. Het Goddelijke is er de hele tijd, het is wat je bent en de persoon ook. Het is belangrijk om de structuren van beide staten te kennen en te blijven onderzoeken. Mijn waarneming is dat de persoon verlangt naar een langdurige zorgzame relatie. Misbruik komt voort uit een vervorming van dit verlangen. Mix dit met de autoriteit van een leraar en je hebt spiritueel misbruik.
Naar mijn mening heeft spiritueel misbruik verschillende mogelijke oorzaken;
- identificatie met lichaam, denken voelen en daarmee genot nastreven voorop stellen
- verveelt raken door gelijkmoedigheid en leegte
- ontlading nodig van het lichaam door spanningsopbouw
- niet volgen van de wederzijdse behoefte aan een langdurige zorgzame relatie
- onbewust van een onderdeel van een innerlijke patroon
- op een voetstuk staan
Uiteindelijk is de kern van misbruik het verlies van de menselijke maat (compassie en zorgzaamheid) en het verstrikt raken in verwarde delen van de persoon. En die verwarde persoon is misschien wel nooit volledig opgelost. Het is belangrijk om na Zelfrealisatie alert te blijven op patronen van de persoon. Vandaar dat ik de Focussen naar Essentie en Authenticiteitcirkel belangrijk blijf vinden als beoefening. Het staat garant voor de menselijkheid in de spiritualiteit en een oneindig proces.
https://youtu.be/BMwNUqBYn3M