Het ultieme geluk is dat ik weet wat ik ben. Geluk is geen goed gevoel in mijn lichaam. Goede gevoelens komen en gaan, net zoals non duale ervaringen, genot en pijn. Alles wat ik ervaar ben ik niet. Wanneer ik dat heb gerealiseerd is de volgende stap. Ik ben alles wat ik ervaar.
De eerste realisatie is’alles komt voort uit de bron, wat ik ben. Leegte, niet weten of het Absolute. De volgende stap is; alles wat er nu is ben ik. Er is geen bron.
Zelfrealisatie wordt steeds eenvoudiger, alleen is het nodig om de verschillende percepties te doorgronden en totaal flexibel te worden. Zo zijn er ook meerdere ervaringen van eenheid of non dualiteit. Ik ervaar alles als een blok eenheid, ik ervaar mezelf als iets kleins in een oneindig universum, ik ervaar alles als een zich in perfectie ontvouwend geheel, ik ervaar mezelf als verbonden met alles, ik ervaar mezelf als leegte, etc.
Wanneer ik alle hechtingen aan voorkeuren opgeeg ben ik volledige vrij. Voorkeuren zijn er en die worden gemaakt op basis van het lichamelijke mechanisme van genot nastreven en pijn vermijden. Zo is er een lichamelijk voorkeur voor een non duale ervaring die een gevoel van genot geeft in het lichaam. Ik hecht me er niet aan en staat als bewustzijn of kennendheid net zo open voor pijn en lijden. Het zijn allemaal lichamelijke sensaties.
De dood is niet beter of slechter dan leven. Wanneer ik de hechting aan de voorkeur voor leven opgeef ben ik totaal vrij. De angst om te sterven kan nog steeds opkomen en heeft geen vat op me.
Het ultieme geluk van Zelfrealisatie, Ontwaking of Verlichting is dat ik weet wat ik ben. De rest is onbelangrijk. Dus; realiseer je eerst wat je bent en doe dan de rest. Dat is mijn eerste regel voor het leven; leg je prioriteit bij ontwaking.
Vanuit de mind kun je hier kritiek op hebben, maar als je het werkelijk laat doordringen en jouw innerlijke leraar herkent dit, is het een geruststellende instructie die een enorme focus te weeg kan brengen.
[wysija_form id=”2″]