Verlangen is lijden

Een verlangen betekent dat dit moment niet goed is zoals het is. Dit is een subtiele en directe realisatie. Verlangen is lijden.

Je hele dag bestaat uit subtiele leegtes van pijn. Meestal kijk je daar overheen en ervaar je alleen het verlangen naar iets. Pas wanneer de pijn te hevig wordt ervaar je het als pijn en lijden. De kunst is om de meer subtielere vormen van pijn en lijden te gaan ontdekken. Leren voelen wat lijden eigenlijk is. Dit leidt naar vrijheid en echtheid. De meeste methodes proberen van het lijden af te komen. Ik zoekt het juist op. Door je hart volledig te laten breken door het lijden dring je door tot de liefde.

Pijn en lijden is altijd fysiek. De gevoelens van machteloosheid, hulpeloosheid, leegte, verveling, onrust en subtiele te korten zijn te voelen als een licht zeurende of trekkende sensatie in het lichaam. De sensatie is een energieopbouw in het lichaam die ontladen wil worden. Zolang de ontlading niet plaatsvindt is er een gevoel van ondraaglijkheid en lijden.

Een manier om een beter contact met deze vormen van pijn te krijgen is te kijken naar wat er in een verlangen gebeurt. Vanuit welke pijn ontstaat het? In de meeste gevallen ligt er een subtiel gemis of een vorm van pijn aan ten grondslag. Hier kun je fysiek makkelijk mee zijn, maar het lichaam zoekt echter altijd een vermijding; tv kijken, werken, iets kopen, iets eten, alcohol, een relatie, bewegen, etc. Dit is een cirkel van onwetendheid, vermijding en luiheid.

De nobele waarheid van het lijden brengt je via kwetsbaarheid en liefdesverdriet naar de openheid van schitterende aanwezigheid. Een beweging die elke seconde plaatsvindt. Er is eindeloos lijden en grenzeloze schittering. Beide bestaan tegelijkertijd en zijn tegelijkertijd te ervaren.

De enige manier om uit het eenzijdige lijden te stappen is het er te laten zijn en de futiliteit er van in zien. Dan breekt de schittering van het bewustzijn vanzelf een keer door. Pijn en genot komen en gaan en jij bent de ultieme waarnemer. De schittering zelf. Vanuit dat standpunt is imperfectie en lijden perfect. Het lijden is de onvermijdelijke maya, de illusie die echt is.

Kun je leven vanuit dit intense lijden?