Meestal gaan de teachings over;
of (succesvolle) persoon in de wereld (Jordan Peterson, Tony Robins en allerlei succescoaches)
of het Absolute (Nissargadatta, Ramana, Mooji en andere advaita leraren)
Beiden zijn waar en werkzaam. Ik zoek een uitdrukking die beiden integreren. Dan kom ik al snel bij de integrale theorie van Ken Wilber waarbij groei en ontwaking samengaan.
De kern van het probleem ligt in het begrip vrijwillige identificatie met de persoon (lichaam, denken en voelen). De persoon is nooit vrij en het Absolute is volledig vrij. Ik als het Absolute kan mijzelf vrijwillig identificeren met de persoon. Wanneer ik dat helemaal en in volle overgave doe is er ook weer een vorm van vrijheid. Ik hoef niet van de persoon of het ego af, ik kan er helemaal in opgaan. Het is alsof ik door een masker spreek of alsof ik een jas aantrek die ik weer uit kan doen. Ik zie het leven in de wereld als persoon als iets extra’s en tegelijk als helemaal echt. Vandaar dat ik als motto gebruik; het leven is echt! Dat is een reactie op de extreme uitdrukking; het leven is een illusie. Beiden zijn waar.
Het wordt een probleem als ik onvrijwillig geidentificeerd ben met de persoon. Dan is er lijden en onwetendheid. Vrijwillige identificatie is er alleen wanneer de potentie van het Absolute is gerealiseerd. Vandaar dat ik ontwaking als prioriteit heb in mijn zeven leefregels.
Zelfrealisatie en leven is en en. Een synthese van tegendelen en tegenstrijdigheden, omdat het denken het leven niet kan bevatten.